วันที่ 6 มิถุนายน 2564 ที่บ้านของน้องชมพู่ ชาวบ้านกกกอกรวมตัวกันถือข้าวหม้อแกงหม้อ พร้อมทั้งพานบายศรีสู่ขวัญมาทำพิธี เอิ้นขวัญ หรือ เรียกขวัญกำลังใจให้กับครอบครัวของน้องชมพู่ ซึ่งเป็นพิธีตามความเชื่อของชาวอีสาน หลังเจอเรื่องร้ายๆ และเพื่อเป็นการให้กำลังใจให้กับครอบครัว

โดยพิธีเริ่มต้นมียายยอน หมอธรรมในหมู่บ้านยกพานบูชา และเป็นคนกล่าวเริ่มการทำพิธี ด้วยภาษาท้องถิ่น จากนั้นก็นำด้ายสายสิญจน์มาผูกข้อมือ และให้พรกับแม่น้องชมพู่ เป็นภาษาพื้นเมือง จับใจความได้ว่า จากนี้ไปขอให้เจอแต่เรื่องดีๆ เรื่องเลวร้ายขอให้ออกไป ชาวบ้านพวกเราไม่เคยทิ้ง ยังอยู่กับครอบครัวของน้องชมพู่ตลอด ไม่ต้องกังวลว่าจะอยู่คนเดียว

ผู้สื่อข่าวรายงานว่า พูดจบประโยคนี้ แม่ชมพู่ก็ร้องไ ห้ ยายยอนคนทำพิธีก็ร้องไ ห้ตาม เนื่องจากซาบซึ้งน้ำใจของชาวบ้านที่ไม่เคยทิ้งให้ครอบครัวต้องเดียวดาย และต่อสู้กับการเสียชีวิตตลอดระยะเวลา 1 ปีที่ผ่านมา โดยหลังจากผูกข้อมือเสร็จ ก็เป็นการรดน้ำมนต์ปัดเป่าสิ่งชั่วร้าย พร้อมเรียกขวัญกำลังใจให้กลับคืนมา

ด้านแม่น้องชมพู่ กล่าวว่า ขอบคุณชาวบ้านในวันนี้ โดยตนซึ้งใจมาก แม้ว่าวันนี้จะไม่มีคนในครอบครัวมา แต่ก็มียังมีชาวบ้าน ซึ่งการผูกข้อมือ ชาวบ้านบางคนก็ร้องไ ห้ ซึ่งคาดว่าเขาคงมีความรู้สึกเดียวกับแม่ และสิ่งที่ทำให้ตื้นตันที่สุด ชาวบ้านบอกว่า ไม่ได้อยู่คนเดียว ชาวบ้านยังอยู่เคียงข้าง มีอะไรก็ให้บอก ยืนยันจะต่อสู้เพื่อลูก

ทั้งนี้ เมื่อทำพิธีเสร็จ บรรยากาศก็เต็มไปด้วยความอบอุ่น ชาวบ้านก็ร่วมกันกินข้าวที่เตรียมมา